(02) Tamara en Adrià Carrasco

(02) Tamara & Adrià Carrasco, terroristen

 

Bon dia tothom!

Op 10 april in de vroege ochtend, werd Tamara Carrasco door de Guàrdia Civil uit haar bed gelicht. Na een korte huiszoeking werd de totaal verbouwereerde jonge vrouw werd afgevoerd naar een cel in Madrid (!) en ter beschikking gesteld van de rechter. De beschuldiging? Terrorisme, verzet en rebellie. Hoofd van een commando.

Wat heeft mevrouw Carrasco dan gedaan? Dat ze het niet weet. Dat de politie en het gerecht het ook niet wist, want ze werd snel vrijgelaten. Maar toch mocht ze haar dorp niet uit, tenzij om naar haar werk te gaan.

Wanneer ik dit schrijf, is de arrestatie van Carrasco een half jaar oud. Ze mag haar dorp nog niet altijd niet uit, maar nu hoeft het niet meer: ze zit zonder werk.

Comitè de Defensa de la República 

In een interview met de Catalaanse krant El Punt van 3 oktober, geeft Carrasco aan dat ze wel kan ràden waarom ze kop van Jut is: ze is namelijk lid van de CDR van Viladecans in het noorden van Catalonië. Een CDR is een Comitè de Defensa de la República en hoewel dat strijdhaftig klinkt, houdt de bescherming van de Republiek vooral een reeks uiteenlopende activiteiten in die de idee van een republiek ruchtbaarheid willen geven. Geen aanvallen, geen gewapende toestanden, geen “deconstructie” (om het met de woorden van José Bové te zeggen, die “deconstructie gebruikte toen hij en zijn kompanen voor de rechter vlogen wegens de “deconstructie” van een McDonald…). Wel een flinke dosis militantisme en echte actie. Al met al niet harder en meestal veel softer in vergelijking met de strijdvaardigheid van haar grootouders, zo weet ze nu. De CDRs zijn in handen van burgers die compleet losstaan van partijen en officieel erkende bewegingen. In een autoritair land als Spanje, wordt dat soort autonomie scheef bekeken.

De hoofdtrofee bestond uit een Googlekaart  van de kazerne van de Guàrdia Civil en omgeving in de Barcelonese wijk Gràcia. Die had ze gebruikt om de weg te vinden naar een manifestatie bij dat gebouw. Gràcia is een bruisende wijk, ook politiek, en herbergt alternatief volk van allerlei slag en soort.

Na ondervraging, in Madrid dus, werd ze tweeënhalve dag later vrijgelaten. Al dat gedoe werkte zo stresserend dat Tamara Carrasco in depressie belandde en nu zonder werk zit.

Uiteraard, verzocht mevr. Carrasco ondertussen via haar advocaat om opheffing van het huisarrest. Er zijn immers geen bewijzen of aanwijzingen, noch een veroordeling en al helemaal geen proces. Op 7 oktober liet de betrokken magistraat weten het verzoek niet te kunnen aanvaarden, omdat… de Comitès de Defensa de la República  - in het meervoud - nog altijd actief zijn. Conclusie: zolang ook maar één Comitè actief blijft, valt dat ene lid, Tamara Carrasco, onder huisarrest. Of anders gezegd: als Tamara’s mede-activitsten haar vrij willen, dienen alle Comitès hun acties te staken. Dat heet chantage.  Kan u volgen? Wij ook niet.

Naar België

Op 10 april werd ook Adriá Carrasco uit zijn bed gelicht. Hij echter werd bij het eerste geluid wakker en vluchtte instinctief via het balkon. Vijf maanden later, vinden we hem terug in België. Ook Adrià wordt terrorisme, verzet en rebellie ten laste gelegd. Ook hij was lid van een CDR, van een plek genaamd Esplugues de Llobregat en dat gedurende welgeteld één maand! Ook hij zou niet weten waarom de politie binnenviel. Ja, zo vertelt hij aan de krant ARA (25/09), een CDR wil wel eens een versnelling hoger schakelen en, bijvoorbeeld, de bestuurspartij ERC eens kordaat herinneren aan haar beloften. Ook werd al eens een peatge gekraakt, zoals TGV-lijnen en autopistas werden geblokkeerd, maar terrorisme, rebellie en verzet? Die 10de april werden Adrià’s computer en gsm in beslag genomen. Had daar echt iets bezwarends op gestaan, dan zou het gerecht wel de grote trom hebben geroerd. Maar er valt niets te vinden. Alleen: net zoals bij zijn naamgenote, werden de beschuldigingen niet ingetrokken en is het dossier hangende.

Adrià Carrasco woont en werkt in ons land. Als eerste gewone Catalaanse burger in ballingschap

Salut i República!

© Eddy Bonte www.radio68.be
Eerste publicatie in De Groene Belg; De Groene Belg 1602, Onafhankelijk e-zine – 17/10/2018 

Redactie website 17OKT2018