“Toscane” en “San Galgano” waren mijn eeste echte reisgedichten, geïnspireerd door onze tweede vakantie in Toscane, en meer bepaald de streek rond Chiusdino ten zuiden van Sienna, in 2003. Een handgeschreven versie liet ik achter voor Marc en Mireille, in wier huis we toen verbleven.  Althans, ik dacht dat dit de eerste waren, want “La Provence” dateert al van 1971 (geschreven in Saint-Paul-en-Fôret, waar ik mijn vakantie doorbracht bij de familie Van Gucht). De Toscaanse gedichten zetten wel een reeks in gang, want daarna volgden, onder andere, de Larzac en Catalunya. In bijna alle gedichten vloeien landschap en mens in elkaar over. 

LA PROVENCE 

Wit-zwarte bomen aan de hoophemel 

duet blauwwolken
en roodzon 

En ik, 

ik heb geen tijd meer, Provence:
bruin als vosseogen
zwart als afrika
kletterend vuur dat uitdooft.

(1971, Saint-Paul-en-Fôret)

HOMENATGE A CATALUNYA

Verdrukte kelen 
komen altijd krijsend weer:

zij hikken verdroogde noten, 
schikken hun sleutels naar weleer,
de stemvork moe,
de ladder uit de haak. 

Later volgt een aria.

(Sant-Llorenç de la Muga, 26 juli 2009)

ALT EMPORDÀ (Catalonië)

(Sant Llorenç de la Muga, 10 augustus 2012) 

De weg
helling achter weg.

Vallei.

Boerderij in vallei:
akkervlak,
graines de révérence,
olijf, amandel, perzik - stil in ’t gelid.

Boerderij voorbij: flank.
Wijnrank op terras.
Pijn en eik: de tuin der evers.
Schuilhut, 
een bron als heiligdom.

Pad van illegalen, 
la ruta dels exiliats (1939).

En de rug: 
Onthullend.
Kale toonkast,
met antennes der beschaving
en molenwieken zonder ziel.

Maar dààr, diep:
de weg

En een mens op weg.

Eerste publicatie op www.eddybonte.be

ZEEZICHT 

Geen rimpel,
geen wolk,
verstoort de strakke blauwe boog. 

Een sloep roeit de traditie verder. 

HOLLAND

Kanalen trekken perspectief, 

Bomen koppelen

land 

en 

lucht.

AVOND

De horizon

trekt een brede streep

onder de hemel.

Eerste publicatie op deze site. Eveneens gepubliceerd in / op:Zeezicht, Holland, Avond: De Lukraker, juni 2009 ; www.geletterdemens.blogspot.com 15052009; www.nieuws.be 15052009 (red. 31102009) 

TOSCANE 

In gods gele heuvelplooien
schuiven schrome waterlopen,
duiken versleten wegen.

Klokketorens blikken in het bos

SAN GALGANO 

Galgano de Guidotto roept:

Genoeg,
de vrouwen als hermelijnen
de wijn die mij lijmt.

Gedaan,
dit blinde lijf dat teert
leden die de geest vergeten.

Ik word het kruis: hard en haaks.
Ik word de dood: eeuwig niets.
Ik word uw verschrikking:
mijn haviksblik rond de horizon
schaft uw lusten af.

Galgano de Guidotto, een Toscaans edelman uit Chiusdino, verzaakte op 33-jarige leeftijd aan zijn liederlijk leven, werd heremijt en stierf kort daarna van ontbering. Hij werd heilig verklaard. 2003. 

LE LARZAC: PENSEES EN POEMES 

Pensée 1: ORGUEIL (Le viaduc de Millau)

Perçant l'air,
blessant les nuages,
leur sang
tombant
tombant
tombant 

sur le paysage.

Pensée 2: GARDAREM LO LARZAC

Ici, la colère est née des versants,
la résistance bâtie de silence

Ici, les fleurs sont amies de la survie,
les plantes voisines de la souffrance.

Vous savez:
C'est ici que l'homme habite deux rivages,
l'avenir et l'héritage. 

Pensée 3: AVENIR

Les rochers courbent leur dos, 
leurs nez penchant 
vers un destin partagé. 

Les pierres plient leur âmes, 
leurs têtes cachant
une pensée à révéler. 

Orguei"l + "Gardarem lo Lorzac": 
Ecrits pendant les vacances entre le 15 et le 20 juillet 2005 à Nant-en-Aveyron, à quelques pas de Montredon , «QG» de José Bové et centre alternatif situé en plein Larzac, voici mes deux premiers poèmes en français. A en regarder plus près, ces deux poèmes reflètent le mouvement alternatif local, qui représente aussi un mouvement global et symbolise une pensée universelle de liberté, de solidarité, de dignité et d'autodétermination. 
«Gardarem lo Larzac" fut publié dans la revue poétique française «L'Estracelle» , n° 2006/1. 

"Avenir". Ecrit à Les Frayssinnet-Bas (près de Nant), 25/08/2008 et fini à De Pinte 30/12/2008.

All rights reserved. All texts and illustrations are © Eddy Bonte (red. 15DEC2014)