The Yardbirds: Under The Bridge (London)
15 april 2016 

Het leek de jaren zestig wel. Onder het alziend oog van stichtend lid Jim McCarty, denderden  The Yardbirds dik anderhalf uur lang, zonder enige onderbreking, door het repertorium dat hen goed vijftig jaar gelden wereldfaam bezorgde: onvervalste, ongepolijste R&B tegen een hoog tempo. Een pak covers van R&B-groten en een pakketje eigen nummers dat nogal goed op die covers-van-R&B-groten gelijkt. Zelfs hun popnummers, zoals Heart Full of Soul, werden naar dat idioom omgebogen.

Ze startten stormachtig met ‘Muddy Water’, eindigen even stormachtig met ‘Dazed and Confused’ om terug te komen met de voorziene bisnummers: ‘Good Morning Little Schoolgirl’ en ‘I’m A Man’.
Ja, het leken de jaren zestig wel, ook al omdat veel jong volk naar deze nieuwe, hippe tent was afgezakt.  Een pak verre buitenlanders ook, die zowaar dachten met de originele jongens van doen te hebben en een brave ziel die geloofde dat Jeff Beck of Jimmy Page misschien als surprise zouden opduiken… Leek, want we schrijven wel degelijk 2016 en van alle Yardbirds uit de jaren zestig, is enkel drummer, componist, zanger en stichtend lid Jim McCarty nog actief. Chris Dreja, dat andere stichtend lid, was in de zaal en backstage, maar zocht het podium niet op, ook niet om de fans te groeten. Maar zanger-gitarist John Idan maakt al bijna twintig jaar deel uit van deze zoveelste reïncarnatie. Harmonicaspeler Billy Boy Miskimmin was opnieuw van de partij en verder werden de honneurs met absolute trefzekerheid waargenomen door eerste gitarist Johnny A (Peter Wolf e.a.) en bassist Kenny Aaronson (Bob Dylan, Billy Idol, etc.). De nieuwkomers speelden met verve. Johnny Ace speelde met genoegen voor alle camera’s, Aaronson is evenmin gespeend van showallures en Miskimmin liep een halve marathon horden met zijn harmonica.

Maar goed, met  onverslijtbare nummers als ‘I’m Not Talkin’, ‘The Nazz’, ‘Happenings’, ‘Little Games’, ‘I Ain’t Got You’, zette het vijftal een professionele, spetterende en in wezen harde set neer die geen seconde verveelde.
Als het u niet stoort dat hier maar één origineel lid aan het werk is, ga dan maar eens luisteren. En kijken!

 
English Summary  
 

It looked and sounded like the sixties. The Yardbirds stormed through their set of R&B-covers and originals that made them famous fifty odd years ago, all in one go. The storm started with ‘Muddy Waters’ and ended with ‘Dazed and Confused’, followed by an equally stormy encore consisting of ‘Good Morning Little Schoolgirl’ and ‘I’m A Man’. I write ‘like’ the sixties, because this line-up counts exactly one original member in its ranks: drummer, singer and composer Jim McCarty. Still, John Idan has been with the band for nearly two decades, and harmonica ace Billy Boy Miskimmin made his come-back in the band, sort of. Newcomers Johnny Ace (lead guitar) and Kenny Aaronson (bass) displayed showmanship and true professionalism, reproducing and interpreting the Yardbirds catalogue is if they’d always been part of it.
At any rate, these Yardbirds played a fast, uncompromising and rather hard and heavy set featuring all the tunes you really want to hear, like I’m Not Talkin’, ‘The Nazz’, ‘Happenings’, ‘Little Games’, ‘I Ain’t Got You’. And the way you want to hear them.

© Eddy Bonte

Line-up
John Idan: lead vocals, guitar; Johnny A: lead guitar; Kenny Aaronson: bass; Billy Boy Miskimmin: harmonica, percussion; Jim McCarty: drums, backing vocals, lead vocals on ‘Back Where I Started From’.

First published here: http://www.keysandchords.com/the-yardbirds-bull-15-april-2016-bull-under-the-bridge-london-gb.html / On this site 18 August 2016. 

 

John Idan & The Natural Blues Band
 27 november 2014

 

Toen de snotneus John Idan uit Detroit van een deugddoende vakantie in Engeland had genoten, schoot onvoldoende geld over voor de terugreis. Hij besloot zijn gitaar te verkopen aan een Londense speciaalzaak, maar in de loop van het gesprek bleek dat de mogelijke aankoper niemand minder was dan Top Topham, op 15-jarige leeftijd de eerste gitarist van The Yardbirds, zowat Idans favoriete groep. Idan  verkocht zijn gitaar niet, bleef in Engeland en schopte het in geen tijd tot zanger-gitarist van The Yardbirds-versie uit de jaren negentig.

Zo’n vijftien jaar zou hij die rol spelen, maar sinds enige tijd staat hij aan het hoofd van zijn eigen groep, The Natural Blues Band, en houdt hij verblijf in Duitsland. De optredens zijn nogal dun gezaaid, zeker in Engeland, dus zakten we af naar de Eel Pie Club in Twickenham, die de eer van de Britse R&B hoog houdt.

Vóór de show had Idan ons duidelijk gemaakt dat het repertoire van de avond niets met The Yardbirds van doen had en nog veel minder met zijn solo-cd The Folly uit 2008, een werkstuk dat hij “eclectisch” noemt en met een “open geest” moet worden beluisterd.   

Dat was niet gelogen, toen het viertal keihard, kortaf en luid inzette met “Don’t Need No Doctor” en vervolgde met uptempo en compact gespeelde nummers van o.m. Elmore James (“Look on Yonder Wall”),  Earl Hooker en Willie Dixon,  om als afsluiter van de eerste set toch te belanden bij zijn lievelinggroep: voor fans van Britse R&B zal “Wish You Would” van Billy Boy Arnold, ondanks de honderden covers, voor altijd met The Yardbirds worden vereenzelvigd. Tussendoor had Idans vriend Billy Boy Miskimmin op het podium plaatgenomen om een potje mondharmonica te spelen. Een serieus potje, want de voor mij onbekende en absoluut virtuoze Miskimmin haalde even kort en krachtig uit als de rest van de groep.

De tweede set  verschilde niet van geluid of intensiteit, maar John Idan profiteerde van de gelegenheid om soul binnen te smokkelen met nummers  van J.J. Jackson en Ray Charles. Na het vals plat van Little Walters “Too Late” , een gedroomd nummer voor Miskimmin, ging Idan een versnelling hoger en kamde hij de rock’n’roll kant van R&B uit met klassiekers als  “Money”, “Bonnie Morone” en “Somethin’ Else”.  Op  “Sweet Little Rock and Roller” nam Peter French de vocale honneurs waar, een uitstekend idee. U kent French nog wel van Leafhound  of Cactus en zijn rasp is intact gebleven. Na “Smokestack Lightning”, een tweede eresaluut aan The Yardbirds, riep de Engelse wet de groep onverbiddelijk een halt toe. Jammer, want net nu werd er duchtig geïmproviseerd, acht minuten lang, en gaven Idan & Co.  dit overbekende nummer een geheel eigen draai.

Idan is een goed zanger en een knap gitarist en zijn groep barst van enthousiasme, talent en  stielkennis tegelijk. Het is daarom jammer dat Idan uitsluitend voor covers opteerde, vaak bekende nummers overigens, en de interpretatie ervan aan de leiband hield.

THE GIG
LINE-UP: John Idan (zang, leadgitaar), Peter Miles (drums), Ian Fidler (orgel) en Fox (Bass). Gasten: Billy Boy Miskimmin (harmonica) en Peter French (zang op “Sweet Little Rock and Roller”).
Eel Pie Club (www.eelpieclub.com), Twickenham, Londen, donderdag 27 november 2014.  
hanks to John Idan and Gna & Warren at The Eel Pie.

© Eddy Bonte 2014. First published on www.keysandchords.com (redactie 18dec2014) .