Recensies '68
Recensies van publicaties, cd's, etc. over '68 in het algemeen en mei '68 in het bijzonder.
(8) Blue-Jean '68. Un air de liberté
door Dominique Mirambeau, met foto's van Jean-Jacques Drivet en tekeningen van Mœbius
“Blue-jean ‘68” is zonder meer één van de origineelste publicaties over de late jaren ’60 en de vroege jaren ’70.
LEES HIER HET VOLLEDIGE ARTIKEL
(7) Robert Linhart: L'Etabli
Getuigenis van een 68’er bij Citroën
Er was een tijd dat jonge, hooggeschoolde marxist-leninisten met volle overtuiging als arbeider aan de slag gingen in fabrieken en op werven, teneinde de arbeidersklasse te organiseren voor de revolutie. De Fransman en soixante-huitard Robert Linhart was zo’n idealist. En de prachtige roman “L’établi” is het verslag, nee, een medemenselijke getuigenis, van zijn jaar hard labeur in de Parijse Citroënfabriek waar de populaire “eendjes” van de band rolden.
LEES HIER HET VOLLEDIGE ARTKEL
(6) THE LONG 68: A Distortion
This book has pleased the liberal press a lot. It’s the sort of history book that can’t go wrong: of course the 68ers weren’t entirely wrong and naturally they can’t be entirely right. It’s called small-talk and it is the fare that successful talk-shows are made of. The book surely displeased me, because it's a distortion. ,
CLICK HEAR FOR THE FULL ARTICLE
(5) TOUT!
Manus McGrogan: “Tout! Gauchisme, contre-culture et la presse alternative dans l’après-Mai 68”, Ed. L’échappée, Paris, 2018.
Toen Mai 68 in Frankrijk aan het rollen ging, bestond zo goed als geen alternatieve pers. Dat veranderde drastisch met “Tout!”, in oorsprong het orgaan van een… maoïstische groupuscule.
LEES HIER HET VOLLEDIGE ARTIKEL:
(4) VOYAGE EN OUTRE-GAUCHE.
Paroles de francs-tireurs des années 68.
“Voyage en outre-gauche” van de soixante-huitard Lola Meisseroff, belicht de rol van een bepaalde strekking anarchisten, de meest autonome met name, in de aanloop naar en tijdens de revolte die Frankrijk op zijn kop zette en de autoriteiten deed panikeren. Dat doet de auteur op een redelijk originele en meteen ook anarchistische wijze: het boek is een aaneenrijging van uittreksels uit de gesprekken die Meisseroff voerde met kompanen. Zijzelf geeft enkel de context aan.
LEES HIER HET VOLLEDIGE ARTIKEL:
(3) RADIO1 & 2: "80 revolutionaire nummers"
Onder de titel “Mei ’68 Revolution”, brachten Radio 1 en Radio 2 een vierdubbele cd uit met 80 “revolutionaire nummers”. Zeggen ze toch. Mei ’68 degraderen en banaliseren kan op veel manieren en een hele effectieve bestaat erin Mei ’68 te linken aan gebeurtenissen of concepten die er niets mee te maken hebben [1]. Het kalenderjaar 1968, bijvoorbeeld. De beweging en het jaar zelf laten samenvallen, is totaal irrelevant. Maar commercieel, werkt het bijna altijd.
LEES HIER HET VOLLEDIGE ARTIKEL
(2) ROEL JANSSEN: "1968"
Ik lees geen boeken over mei ’68 met als titel “31 dagen die ons leven veranderden?” (uitg. Houtekiet). Niet zozeer omdat de titel een negatief antwoord impliceert, maar omdat Mei ’68 vernauwen tot mai 68 betekent dat men het onderwerp niet heeft begrepen.
LEES HIER HET VOLLEDIGE ARTIKEL
(1) PAUL GOOSSENS: Alsof maatschappijkritiek en Vlaamse identiteit onverzoenbaar zijn
Paul Goossens is één van de weinige protagonisten van de Leuvense revolte, de Vlaamse variant van ’68, die het nog kan navertellen – en dat overigens met veel verve en gusto doet. Hij maakt ook heel duidelijk zijn punt: de tegenstander van toen is de tegenstander van nu, te weten rechts Vlaanderen, de ideologie die een rechtse ideologie allergisch reageert op alles wat neigt naar contestatie en im Frage stellen van autoriteit.