Mick Taylor & the Andy Sharrocks Band

Programma: The Ugly Buggy Boys, Tex, Wild T & The Spirit, Mick Taylor & the Andy Sharrocks Band, The Blues Band, Ten Years After.

Hoewel de bluesrock bijwijlen naar de rock overhelde en de elektrische gitaar amper concurrentie duldde, serveerde ook deze zevende editie van Rock’n’Blues Harebeke een gevarieerde hot platter. We doen het dus maar chronologisch.

(...)

Mick Taylor had zich dit keer niet omringd met drie of vier virtuoze kompanen. Nee, de Andy Sharrocks Band bestond uit tien man, waaronder twee toetsenisten, drie achtergrondzangeressen en een percussionist. Bekend volk ook voor wie de hoesnotities leest en studiomuzikanten au sérieux neemt. Ik hoop al langer dan vandaag dat Taylor eens een groep samenstelt met een goede zanger, zodat hij zich op de gitaar kan concentreren. De eerste zes-zeven nummers kwam de ex-Stone er helaas niet aan te pas, want Andy Sharrocks palmde het terrein in met een soort dylaneske folkrock. Het betert pas wanneer Taylor overneemt: “No Expectations”, een b-kantje van de Stones, is wat mat, maar hij schittert op “Stop Breaking Down”. Het feest is helaas van korte duur. Taylor is al een moeilijke jongen en sfeer brengen op een festival, dat heb ik hem nog geen één keer zien doen. Jammer, ik blijf een fan.

(uittreksel uit festivalrecensie voor Back to the Roots magazine) (red. 21OCT2009)

Oorspronkelijk verschenen in Back to the Roots