2 POPMUZIEK IN VEURN IN DE JOARN TSJESTIEG: MICHEL CALCOEN

In ên ander nummer van de Diealektgazette (nummer ???) ejje ol e poare stooëtn  kunn’n leez’n van De Vietamientjes, ’t eeëniegste echte popgroeptje van de joar’n tjestieg in Veurn. Vietamientje Michel Calcoen, zeune van ê drukker uut de Vleeësouwersstroate, rappeleeërt em nog ’t eeën en ’t ander….    

.Michel Calcoen: “Ik woarn eeëgentlik geeëlegaans gin muziekant of gin zanger. ‘K woarn ‘k ik ol an ’t werk en d’andre Vietamientjes woarn oal student’n. ‘K was ook oeder of dandre, gow, egliek e joar of vuuve, zesse! Op ê dag komm’n kik binn’n in ’n Tap, ’t Kristen Volksuus lik damme zeien. De  Vietamientjes woarn do an ’t rippeteeërn en me kozz’n, Hubert Hosten, dej ook mei. Ik dejn niet’n lievre of radiejoos en versterkers bouw’n, nog mê van die lamp’n nateurlik. En me kozien Hubert wiste me ’t ooveraal’n voe te kieken achter nunder versterkieng. Vwala, ezooë wazzekik ook a Vietamientje. Me bienaame was Old Mc Grow Grow.   

Hubert Kerkoart, loatre dokteur, was eeëgentlik den eeënigsten die muziek kuste speel’n en leez’n! E moestie ossan an d’andre uutlegg’n wuffer akkoarden daan ze moest’n speel’n en woa daanze nunder vieërs moest’n zetten op nunder gietaar. Aan ze ’t toe nog nie verstoegen, gieng’n w’ollemaale na de Buttermande want ‘tstoeg doa ê djoekboks. We leijen da nummertje op en Hubert lei nog ekeeë uut wiene daanze moest’n doeën. Mo, ’t moet ezeid zien, ze leeërd’n zieder rap bie.

Mong, de zeune van ê deftiegen midd’nstander, was de rebel van de bende. Mo ja, z’addn zieder egliek nunder voader nooëdig, rebel of nieë. Mong, die djazz speelde, adde gin gepast stoeëltje voerop te zitt’n, mo der stoeg ê schooën taboeretje in  d’eetalaazje van ze voader ze wienkel. En dus deijen me voerieder optreed’n da taboeretje mei en achternoar zetten me’t schoeën weere in d’eetalaazje. Mo nateurlik was ’t er op ê dag egliek etwot an en Mong ze voader adde ’t deure. ’t Was van te koop’n of te loatn stoan. Ken’t ik bewoard en ’t stoat nog ossan in me garaazje! Ken ’t lik nooëit kunn’n wegsmiet’n!  

 

RIPPETIESJEKOT

Van z’n eeëgens adde’n me wieder gin eeë rippetiesjelokaal en ’t gebeurde damme rippeteeërden in de werkplatse van Mong ze voader. Mo ’t was doa in de wienter ieskoet en me zett’n toene de roefingbrander e bitje an! E mèèens kuste egliek gin koede lieën ook nieë.

Met de kleeërs was ’t ook ossan e geeële affère bie Mong. E muchte van ze voader nie gon optreed’ zonder plastrong. Mo van damme buut’n woarn, deijd’n die plastrong weere of nateurlik. Nog intje: de storie me Mong ze pruuke. Mong wilde van da lank oar, mo ja, da was nateurlik gin woa van ze paa! Mong kochtte ê pruuke voerop te treed’n en ik moest’n ze bie mien oed’n, ê dirfste da nie mei doeën naruus. ‘k Smeeët’n da toene in de bak me ’t materiaal. Nink, die pruuke enk ne meeë, dieën es wegeblond’n. Mo, ‘k en nog ossan dat taboeretje en ê zèèefemakten versterker van oaverweege de joarn tjestieg. 

’t Was a vreeë geeëstiegen tiet. En witje wiene? ‘K zien ik loater nog zanglesse gon voalg’n voerin ê kooër te kunn’n zieng; licht klassiek, ’t geeëne dank ‘t  lieëfst van ol oarn”.

Tekst © Eddy Bonte Die vertellieng stoeg eeëst in De "Diealektgazette van Bacht'n de Kuupe", www.dialectbachtendekupe.be.

1 POPMUZIEK IN VEURN IN DE JOARN TSJESTIEG: MONG en HUBERT

Wit je gieder da “Vuule Mong” van Vuule Mong en de Vieze Gast’n, ‘t is te zeggen Veurnoare Raymond Rosseel, eeg’nlik ze ‘carrière’ begunn’n et bie è popgroeptje, ’t eeëniegste echte popgroeptje van de joar’n tjestieg in Veurn: De Vietamientjes.

Eeeëst kreeëg Mong akkordieonlesse van Harry Cogghe, juuste lik Will Tura, ‘t is te zeggen Tuur Blankaert van ‘n Nieëuwstad. Moa ‘t deurd’ ol nie lange of Mong  verwisselde van instrument en speelde “jazz” (nu zegg’n ze doa teeg’n: drums).  Binnen ‘t joar speeld’n de Vietamientjes nie olleeëne in jeugdklub De Barakke, mor ook in de Retooërieka en ‘n Palace, de sienemazaale die leegstoeg in de Grotoststroate.

Mong was de zeune van è deftieg’n Veurnsjche midd’nstander. Lik olle deftiege voaders in dien tied, peisde pa Rosseel doa ‘t siene van, van ze zeuns artiestieke carrière. Mo lik olle voaders had ‘n ie ook en erte.

Kongoleesche muziekanten

Mong: “‘k Leeërd’ ik in Leuv’n en w’ add’n doar è groep Kongoleesjche  muziekant’n leeër’n kenn’n, Les Diamants Blues. We moest’n wieder in de Retooërieka speel’n en m’ add’n die zworte in nuus vooërprogramma èzet. Mo die gast’n add’n gin eeg’n vervoeër èn èn orkest op ‘n tring, da gienk ook nieë. Pa reeëd toene moa mi ze kamieonetje noa Leuv’n voe die gast’n op t’ aal’n. Dat add’n de mèènsjch’n ieër nog nooëis ooërd of èzieën, die Afriekoansjche rietmes. Achternoar vroag de boas van Les Diamants Blues teeg’n mie: ‘Voe wiene daans’n de mèènsjch’n ieër zo roar en ossan ‘t zèèfste?’. Ewè, ’t joenk voak van Veurn wiste gin weg mit da rietme en ze daanst’n heeël ‘n tied deure de Bamba! Mor ambieaanse! Je ku ‘t nie g’loov’n. Achternoar gieng’n m’ ollemaale noa de Buttermande. ’t Was doar juust’ e bruuloft.  Wieder voll’n doa binn’n mit die bende neegers en j’ ad da moeët’n zieën! Ol die vrowmèènsjchen moest’n mit è zwort’n daans’n ... en ol die zworte moest’n ollemaale mei eet’n!”.

Voader z’n otoo kwam dikkers è keeë van passe, ook bie ‘n zanger-gietariest “Huib”, loater in Veurn beeter èkend lik ’n dokteur Kerkaert. “Huib” gienk wel noa ’t Kolleege in Veurn, lik Mong, mor è weunde nieë in Veurn en voe de ripetiesjes was dat ferm’ ambetant.

Hubert: “’k Vroeg’n ossan ’n otto an me voader, ‘k zei’n da me smooërrieke gieng’n komm’n!”.  

Ja, “jazz” speel’n in è popgroeptje in de joar’n tjestieg in de plekke van te goan studeeër’n, doamei kust’n voader en moeëder nie lach’n. En dus moest er ‘t eeën en ‘t ander gebeur’n in ‘n duuk.

In 'n duuk

Mong: “We ripeteeërd’n in Veurn en ‘k zoat’n op ‘n unief in Leuven. ‘k Naam’n tring noa Veurn, me gieng’n goan ripeteeër’n in ‘n Tap en achternoar weere mit ‘n tring noa Leuven, want mien voader en moeëder mucht’n dat ollesiens nie weet’n”.

Hubert: “‘k Moeste weere è keeë ripeteeër’n in Veurn èn ‘k add’n etwot uutèvoeng’n voe ‘n otoo te krieg’n van me voader. ‘k Moest’n zogezeid mi me broeëre è ’t woas’n nortoe.  Binst dan ‘k ik ripeteeërde, ieëld mien broeëre num bizieg met etwot anders. Achter de ripetiesje rieën ‘k ik noar uus en onke tuusn’t olleeëne binn’nkwaam zei me voader: “Ewè, woar is je broeëre?” Dieën’n stoeg nog in Veurn, ‘k woar’n nem g’heeëlegaans vergeet’n. ‘k vieël’n vaneeg’ns deur de mande!”.

Mor de woaried meugd èzeid zien: De Vietamientjes add’n vreeë veele suukses in de streeke. En dus dei’n ze mei an è konkoeër voe popgroeptjes, De Gouden Micro, g’organiezeeërd deur ’t Laatste Nieuws. De seleksjes voe d’ oave fienaale was in ‘n Oane en da was in dien tied stief verre. Olleeëne kust je doar as joenge gast niet g’raak’n. De groep eurde è bus voe de supporters en ’t lukte: met nunder versie van Hanky Panky èn è “frotter”, zèève èsjchreev’n deur “Huib”, zoat’n z’ in d’ oave fienaale! Moa da was nu ook weer’ è probleem: d’ oave fienaale zèève was sebiet ‘n dag d’r achter,  weere in ‘n Oane,  en z’add’n nooëit èpeisd van ’t zoverre te sjchopp’n.

‘t Was te loate voer è bus t’ eur’n, dus muchte voader Rosseel weer’ è keeë insprieng’n. E belde nor è moat die travoos dei en ‘n dieën’n ad è busje woamei dat ‘n ie ze werkvoak vervoeërde. Mo ’t was vaneeg’ns verboo’ën voer è keeë weg en weere noa ‘n Oane te rieën mi muziekant’n. ’t Moest è keeë etwot gebeur’n! D’ assuraansje gienk doa niet mei lachen.

Moa goeëd, die vint ad ook en erte van zoeëtekoeke en De Vietamientjes èn è deeël supporters kust’n weg. Moa ja, de fienaale è nie èlukt. ’t Woar’n verzeekers nie ènoeg supporters mei, want ‘n eeëste keeë add’n ze heeël ’t kot bie mekoar èsjchreeëwd. En ik kunn’n ‘t weet’n, want ‘k was derbie!

Tekst © Eddy Bonte. Die vertellieng stoeg eeëst in De "Diealektgazette va n Bacht'n de Kuupe", www.dialectbachtendekupe.be. De storie van De Vitamientjes in t schoan Vlams, verteld deur Mong en Huib, stoat op www.eddybonte.be > tips.